ประสบการณ์ของผมกับน้ำจากก่อไผ่
รูปยืมเขามานะครับขอบคุณเจ้าของรูปด้วย
.ประสบการณ์เรื่องนี้แอดมินพบเจอกับตัวแอดมินเองสมัย อายุ 13 ปี ครั้งนั้นอาชีพที่บ้านของแอดมิน คือ #lumberman หรือ(อาชีพตัดไม้ขาย) ช่วงนั้นก่อนส่งกานต์เพียงไม่กี่วัน
...............................
นั้นหมายความว่า สภาพโดยรอบในป่านั้น แห้ง..และ..แล้งเอาเสียมากๆ (ท่านใดอาศัยอยู่แถบต่างจังหวัดจะทราบดี) แล้งขนาดลมที่พัดผ่านตัวแอดมินยังแสบๆร้อนๆ ด้วยความเป็นลูกที่ต้องช่วยพ่อแม่ทำงาน แอดมินขึ้นเขาไปช่วยพ่อตัดไม้ในคืนนั้น เพราะวันถัดไปเป็นวันหยุด เสาร์-อาทิตย์ .
.............................
.............................
ระยะทางไม่ไกลมาก ห่างจากบ้านเพียง 10 ก.มเท่านั้น แต่ต้องปีนเขาขึ้นไป ซึ่งสูงเอาเสียมากๆสำหรับแอดมินตอนนั้น สิ่งที่เตรียมไป แอดมินเห็นพ่อเตรียม ข้าวสาร เครื่องเทศของไทย น้ำ 1 กระติกน้ำมันเครื่อง 5 ลิตร(ที่ล้างแล้ว)ใส่น้ำเกือบเต็ม แล้วเราก็ออกเดินทางกันช่วงบ่ายๆ
..............................
..............................
............................................
เกี่ยวแน่ละครับ!!... เพราะหลังจากขึ้นเขาไปอีกฟากของหลังเขาไม่นาน นั้นคือที่ทำงานของแอดมินกับพ่อ พวกเราตัดไม้และแปรรูปไม้จนถึงตี 3 จึงเตรียมตัวกลับ และเพราะความเคยชินและรู้ระยะทาง #แอดมินกินน้ำแล้วเททิ้งก่อนเดินทางกลับ... เพราะมันจะทำให้ตัวเราเบาขึ้นขาลงชัน ที่สำคัญแอดมินต้องแบกไม้ฝาลงมา 24 แผ่น ซึ่งหนักมากๆ
บรรยกาศเหมือนที่ทำงานของผมกับพ่อมาก
....ปั๊งงง ปั๊งงง. ปั๊งงง !!!!....
.เสียงส่งสัญาณ์ปืนดังมาแต่ไกล จากตีนเขาแถวหมู่บ้าน ......พ่อผมบ่นเสียง งึมๆงำๆ ...งานเข้าแล้วกู !!
พ่อผมบอก เจ้าหน้าที่ป่าไม้...กำลังมา ต้องรีบหนีแล้ว....โอ้ว!!ผมช๊อกมาก นี่กูอายุ 13 จะได้เข้าคุกเป็นครั้งแรกหรือเนี่ย!!!
จากนั้นพ่อก็นำไม้ที่เราแบกกันมา หวังว่าจะเอาไปขายได้เงินใช้จ่ายช่วงสงกานต์ไปซ่อนในก่อหญ้าคาแห้งๆ ช่วงนั้นใกล้เช้าเกือบๆตี5 แต่ก็ยังมืดมิด
..........................................
ผมกับพ่อเราไม่สามารถกลับทางเดิมได้ เพราะตำรวจป่าไม้กำลังล้อมขึ้นมา พ่อของผมบอกว่าจากเสียงปืนที่ดังมา 3 ปั๊ง จำนวน 3 ชุด แต่ละชุดห่างกันประมาณ 1 นาที เป็นสัญญาณที่คนตัดไม้แถวบ้านรู้ว่ากันว่า เจ้าหน้าที่ป่าไม้มากัน 3 คันรถกระบะ เราพากันวิ่งหนีย้อนกลับไปทางเดิมที่เป็นจุดทำงานของเรา และเลยลงไปหลังเขาอีกฟากของภูเขาลูกนั้น แล้วก็ซุ้มตัวรอบดูสถานะการณ์อยู่ตรงนั้น จนถึงเที่ยง พ่อบอกให้ผมรออยู่ที่นี่ พ่อจะออกไปดูลาดเลาหน่อย และแกก็ลับตาไป .....
...........................
เลื่อยเครื่องของพ่อผม ใหญ่กว่านี้ครับ
ผมนั่งๆนอนๆ หูตาไวอยู่ซักพัก อาการหน้ามืด ตัวเย็นชาก็เกิดขึ้น ผมรู้ตัวทันที ..นี่กูยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่หว่า!!..ตั้งแต่เมื่อวานถึงตอนนี้ ผมกับพ่อก็ยังไม่ได้นอน และก็ยังไม่ได้กินอะไร น้ำดื่มผมเองก็ทะลึ่งเททิ้ง ด้วยคิดว่าก่อนเที่ยงวันนี้คงกินข้าวนอนอยู่ที่บ้านแล้ว
............................
ผมเปิดดูถุงย่าม มีข้าวสาร เหลือบไปเห็นลูกอม โกบิโก้ ที่เหลือจากเมื่อคืน 2 เม็ด ในมุมก้นถึงย่าม จึงเอามาอมไว้ พอแก้กระหายน้ำ ผ่านไปเกืือบๆ 2 ชั่วโมง พ่อของผมก็ย่องๆกลับมา แล้วกระซิบว่า .....
"มันมาถึงตรงจุดที่เราตัดไม้กันแล้ว กำลังค้นหาเลื่อยเครื่องตัดไม้ที่เราซ่อนไว้ เราคงต้องอยู่รอดูว่าช่วงเย็นๆ มันจะลงเขากลับกันหรือเปล่า เราคงต้องอยู่ตรงนี้ไปก่อน"
ลูกอมโกปิโก้..เพื่อนยาก
.........................
ลักษณะการตัดยอดไผ่
ลักษณะการตัดยอดไผ่
งานเข้าแล้วพ่อ!! ... ผมบอกพ่อว่า"น้ำเราไม่มีแล้วนะ" พ่อผมบอกไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อพาไปหา ผมถามว่าพ่อจะไปหามาจากไหน ? ....พ่อผมไม่พูดมากพาลุกเดินย่องๆห่างออกไปจากจุดเดิม ประมาณเกือบๆ 1 ก.ม แถวนั้นเป็นก่อไผ่ก่อเล็กๆ ขึ้น 2-3 ก่อ ดูลักษณะเหมือนเป็นแอ่งน้ำเล็กๆที่เวลาฝนตกจะไหลมารวมกันที่นี้ ..แต่ทว่า มันแห้งสนิท! ไม่มีแม้ร่องรอยคราบน้ำให้เห็นเลย ชนิดว่าเห็นแต่ฝงฝุ่น..
ตอนแรกผมคิดว่าพ่อคงขุดน้ำใต้ดินแน่ๆ แต่แล้วพ่อกับโน้มก่อไผ่ลงมา 4 ยอดเอามามัดปลายรวมกัน แล้วผูกติดก้อนหินไว้
พ่อถามผมว่า"ตอนนี้หิวน้ำมากไหม" ผมตอบ... ยังไม่เท่าไร
น้ำอ้อยที่ผมกินประทังความหิว ...เพราะมันหิวมาก
พ่อบอก..น้ำเนี่ย! กว่าเราจะได้กินก็เกืิอบๆเช้า ตอนนั้นเป็นเวลาเกือบ 4โมงเย็น ผมนั่งเล่นอยู่ตรงนั้นเพราะลักษณะบังไพร่พอดี และมีร่มจากพุ่มก่อไผ่ ผมหิว ผมก็เอาลูกอมมากินกับน้ำอ้อย(น้ำอ้อยที่เคียวเป็นก้อนแบบๆกลมๆ ) พอหายหิวไปบ้าง แต่ก็คอแห้งมาก จากนั้นผมก็นอนหลับไป ส่วนพ่อผมก็แอบย่องๆไปดูสถานะการบ่อยๆ ผมรู้สึกตัวอีกที ยุงเริ่มกัดเพราะมันค่ำแล้วนั้นเอง พ่อผมก็กลับมาพอดี แกหอบเอาเม็ดกระบก มาด้วยห่อใหญ่ นั้นมันของชอบผมเลย!! ผมแกะกินไปคุยกับพ่อไป แล้วผมก็ถามว่าแล้วเราจะเอาน้ำมายังไง พ่อของผมถือมีด , กระติดน้ำ 5 ลิตร , และถุงใส่แกงเก่าๆที่ใช้แล้ว แล้วชวนผมออกไปดู วิธีการ .....
จากที่พ่อได้โน้มกิ่งไผ่ไว้แล้ว 4 กิ่ง มัดรวมกัน แกก็ตัดยอดไผ่เฉียงๆ จากนั้นพ่อเอาถุงใส่แกงมา ฉีกก้นให้รั่ว ปากถุงก็ครอบรวบเข้ากับกิ่งยอดไผ่ที่ตัดแล้วมัดไว้ ถุงอีกด้านที่ฉีกก็รวบๆยัดเข้าปากกระติกน้ำ 5 ลิตรแล้วเฉือนเอาเชือกไผ่ มัดผูกติด ห้อยกระติกไว้กับกิ่งไผ่ไว้ แล้วพ่อก็อธิบายว่า..
ถ้าเข้าป่าไม่มีน้ำกินให้เดินหาก่อไผ่ แล้วโน้วกิ่งทิ้งไว้ ซัก 4-5 ชม จากนั้นทำตามที่เห็น ให้ทำทิ้งไว้ข้ามคืน เราจะได้น้ำเกือบครึ่งกระติก ผมพยักหน้ากึ่งไม่เชื่อว่าจะได้เยอะขนาดนั้น ..
ดูให้เป็นน้ำก่อไผ่นะครับ ...ไม่ใช่เหล้าขาว
................................................
เราอยู่ตรงนั้นถึง ตี2โดยที่ผมไม่ยอมนอน เพราะนอนไม่ได้ยุงกัด ! พ่อผมชวนกลับบ้าน เพราะว่าทนยุงกัดไม่ไหว ก่อนที่เราจะกลับเราได้แวะไปเอากระติกน้ำที่ทำไว้ พ่อผมยื่นกระติกน้ำให้ ในนั้นมีน้ำ ถึงมันจะไม่มาก แต่ผมกินไป 3 อึกใหญ่ๆ ยังไม่หมด แบ่งให้พ่อกินแล้วยังเหลือติดก้นไว้เพื่อหิวอีกนิดหน่อย
เดี๋ยวนี้ทำขายกันเป็นล่ำเป็นสันเลยครับ
หลังจากนั้นเราก็ย่องๆย้อนกลับมาทางเดิมเพื่อดูว่า เจ้าหน้าที่ป่าไม้กลับกันหรือยัง พอเราเดินทามกลางความมืดมาซักพัก พ่อรีบสะกิตพาหลบเข้าข้างต้นไม้ใหญ่ !..แกทำท่าทางเหมือนมีคนเดินมา และอีกไม่นาน ก็มีเสียงผิวปากเรียก ซึ่งพ่อผมคุ้นเคยดี นั้นเป็นคนในหมู่บ้านที่สนิทกับพ่อ ซึ่งเป็นคนยิงปืนบอกเมื่อวาน ขึ้นมาตามเราโดยได้คำบัญชาการจากแม่ที่ห่วงลูก
แก่บอกว่า เจ้าหน้าที่ป่าไม้ ลงไปเมื่อช่วงเที่ยงคืน เห็นแบกเลื่อยเครื่องตัดไม้ลงไปด้วย แต่ไม่เจอไม้ที่ซ่อนไว้ ตัวแกเองหลังยิงปืนบอกแล้ว ก็เตรียมของขึ้นมานั่งซุ้มอยู่จนเห็นว่า เจ้าที่ป่าไม้ลงไปจนหมดจึงรีบขึ้นมาตาม พลางยื่นถุงพลาสติกมันปากถุงอย่างดี ยืนให้ผม.. ข้างนั้นนั้นมี น้ำส้มดีโด้,ข้าวแต๋น,ถัวตัด,แซนวิส4อัน,นมแลตตาซอย,M150,สปอรต์เซอร์และข้าวเหนี่ยว+หมูทอด ของชอบของผม ผมรู้ได้ทันทีครับว่า...แม่ของผมเป็นคนจัดเตรียมให้อย่างแน่นอน
..................................................
ผมจำวันนั้นได้ดีจนถึงวันนี้ โชคดีที่วันนั้นผมไม่ได้ตกอยู่ในสถานะการณ์นั้นเพียงคนเดียว ยังมีพ่อที่ชำนาญป่าค่อยสั่งสอนแนะนำการใช้ชีวิต มันอาจเป็นประสบการณ์ที่ไม่เลวร้ายมากนัก "แต่มันควรค่าแก่การจดจำอีกครั้งหนึ่งในชีวิตของผมเลย"..........
.......................
ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านมาจนจบ
ขอให้ท่านประสบโชค...ดีเถิดหนา
สิ่งเลวร้ายขออย่าเกิด ...ล่วงล่ำมา
สิ่งศักดิ์สิทธิ์บนฟ้า....คุ้มภัยเทอญ........
หมายเหตุ: ขอขอบคุณเจ้าของภาพทุกท่านที่อาจผ่านมาพบ
คุณสามารถติดตามพูดคุยกับเราได้ที่>>> เพจ"เอาตัวรอดในป่า"
By :อยู่อย่างเสือ
อ่านบทความอื่นๆ
วิธีการอยู่รอดในป่า ตอน " 3 สิ่งต้องทำ!...ก่อนออกเดินป่า"
วิธีการอยู่รอดในป่า..ตอน "5 วิธี..เอาตัวรอดเมื่อหลงป่า"
เอาชีวิตรอดในป่า ตอน.." 3 เทคนิคการหาน้ำดื่มกลางป่า" (มีคลิป)
ประสบการณ์ของผม"กับน้ำจากก่อไผ่
..........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น